خبر اول

بررسی پدیده‌ای نوظهور به نام اهدای مو/زلفت را به من بسپار

دنبال این نیستند که روی سرشان خرمن خرمن گیسوی پریشان داشته باشند؛ همین که پوست سر تا این اندازه پیش همگان آشکار نباشد، برایشان کافی است.

به گزارش ایسکانیوز و به نقل از روزنامه ایران ممکن است شما هم کم مو یا بی‌‌مو باشید؛ به خودتان مربوط است. بعضی‌ها اهمیت خاصی نمی‌دهند اما یک سری را حسابی درگیر می‌کند، تا جایی که با دیدن کسی که موهای پرپشتی دارد یا دست کم مو دارد، آهی بلند از ته دل می‌کشند و حسرتی می‌خورند که بیا و ببین! با گروه اول که با بی‌مویی کنار آمده‌اند، کاری نداریم ولی دسته دوم گاه به هر کاری دست می‌زنند تا شاید بخشی از زلف بر باد رفته را بازیابند. از دکتر عوض کردن‌های پشت سرهم و استفاده از داروهای مختلف گرفته تا کاشت مو که آن هم برای خودش داستانی دارد. هیچ اشکالی هم ندارد البته؛ این دیگر به خود فرد مربوط است که با توجه به روحیات خودش، انتخاب کند که بی‌مو بماند یا نه؛ مشکل از جایی شروع می‌شود که فرد حاضر است به هر قیمتی، دوباره به جمع موداران بپیوندد. اینجاست که ممکن است پای سودجویان هم به ماجرا باز شود و چه حیطه‌ای بهتر از زیبایی برای جولان آنها.
مریم طالشی در این گزارش می نویسد: «نخستین بار در جهان کاشت مو با استفاده از بانک موی دیگران.» پیامک تبلیغاتی، خبر از اتفاقی جدید می‌دهد؛ امیدی تازه برای کسانی که برای کاشت مو مراجعه کرده و ناامید برگشته‌اند. چراکه بانک موی‌شان آنقدر ضعیف بوده که حتی پیاز موی پشت سرشان، قابلیت پیوند نداشته است. پیوند اعضایی همچون قلب، کلیه، کبد، قرنیه و سایر اعضای بدن، سال‌هاست که انجام می‌شود و به بیماران زندگی می‌بخشد اما مو، عضوی است که به هیچ عنوان نمی‌توان آن را با اعضای حیاتی بدن مقایسه کرد؛ با این حال گاه همین عضو نه چندان مهم، برای بعضی‌ها آنقدر اهمیت دارد که حاضرند به خاطرش هرکاری بکنند؛ حتی پیوند مو!
یک تماس با تنها شماره‌ای که در پیامک وجود دارد، می‌تواند اطلاعاتی درباره پیوند مو در اختیار متقاضی قرار دهد.«اگر بانک موی فرد خیلی ضعیف باشد و امکان برداشت از پیاز موی خودش وجود نداشته باشد، می‌تواند یک نفر را به عنوان اهدا‌کننده معرفی کند تا از موی او برای پیوند استفاده شود. شرط خاصی هم وجود ندارد جز اینکه فرد اهدا کننده، بانک موی خوبی داشته باشد. زن یا مرد بودن اهداکننده هم مهم نیست.»
خانمی که آن طرف خط است، توضیحاتش را کامل می‌کند: «فرد گیرنده باید به همراه اهداکننده‌اش به مرکز مراجعه کند تا از سر اهداکننده، نمونه‌برداری شود. باید آزمایش‌های لازم روی نمونه انجام گیرد که پروسه‌اش یک هفته طول می‌کشد. بعد از انجام آزمایش معلوم می‌شود که می‌شود از پیازموی اهداکننده برای پیوند استفاده کرد یا نه. در صورتی که مشکلی وجود نداشته باشد، از 10 تا 12 درصد موی اهداکننده برای پیوند استفاده می‌شود. در واقع، اهداکننده 10تا 12 درصد از صد درصد موی خود را از دست می‌دهد که در بعضی‌ها قابل ترمیم است و در بعضی دیگر هیچ وقت ترمیم نمی‌شود.»
او تأکید می‌کند که مرکز زیبایی، خودش نمی‌تواند کسی را به عنوان اهدا‌کننده معرفی کند و متقاضی خودش باید اهداکننده را پیدا کند و همراه خودش بیاورد.
با این توضیحات آدم فکر می‌کند خاطر گیرنده خیلی باید پیش اهداکننده عزیز باشد که از 10 درصد موی نازنینش بگذرد تا دلی را شاد کند. یک روی دیگر سکه هم این است که با رایج شدن روش جدید، بازار دلالی اهدای مو هم رونق بگیرد تا در کنار دلالان فروش کلیه و کبد و تخمک و جنین، دلالان مو هم فعال شوند.
خانم اپراتور کاملاً اطمینان می‌دهد که عمل پیوند و کاشت مو با این ترتیب، کاملاً مشابه همان کاشت مویی است که تاکنون رایج بوده و هیچ مشکلی هم ایجاد نمی‌کند. اینکه این روش تا چه حد علمی و مؤثر است، باید از متخصص امر جویا شد، پیش از آنکه به خودتان زحمت پیدا کردن اهداکننده را بدهید.
دکتر فرح آل قیس، عضو جامعه بین‌المللی جراحان کاشت مو در گفت‌و‌گو با «ایران» توضیح می‌دهد: «اصولاً وقتی قرار است پیوند عضو صورت گیرد، برای شخص گیرنده از سرکوبگرهای ایمنی استفاده می‌شود. یعنی ایمنی بدن باید به حداقل ممکن برسد تا بدن گیرنده، عضو جدید را قبول کند. در مواردی مثل عمل پیوند اعضای حیاتی نظیر کلیه و کبد، چاره‌ای جز این کار نیست و بالطبع ممکن است بیمار با مخاطرات و مشکلاتی هم روبه‌رو شود. این موضوع نیاز به مراقبت‌های زیادی دارد. اما پیوند مو، عملی ضروری نیست و از نظر پزشکی هیچ توجیهی وجود ندارد که ایمنی بدن گیرنده را تا این حد پایین بیاوریم. گذشته از این، اصولاً در هیچ کجای دنیا هم از چنین روشی استفاده نمی‌شود. حتی در خود امریکا که جامعه بین‌المللی جراحی کاشت مو در این کشور است، چنین دستاوردی وجود ندارد و به لحاظ پزشکی کاملاً رد شده است. متقاضیانی هستند که ممکن است بانک موی بسیار ضعیفی داشته باشند که در نهایت، نتوان با کاشت مو به نتیجه دلخواه رسید. به این افراد در نهایت روش‌های دیگری مثل استفاده از کلاه گیس توصیه می‌شود اما اینکه زیر بار چنین عمل غیرحرفه‌ای بروند، به هیچ عنوان پذیرفته شده نیست.»
یک مسأله دیگر هم در مورد چنین پیامک تبلیغاتی و پیامک‌های مشابه وجود دارد که معمولاً از نظر متقاضیان پنهان می‌ماند. آل قیس در این باره می‌گوید: «اینکه اصولاً چرا باید این قبیل تبلیغات از طریق پیامک برای مردم فرستاده شود، مسأله ای است که وزارت بهداشت و مخابرات باید به آن توجه کنند. اما مشاهده می‌شود که افراد سودجو خیلی راحت به فرستادن چنین پیامک‌های تبلیغاتی اقدام می‌کنند؛ تبلیغاتی که صرفاً برای کشاندن متقاضی به مراکز زیبایی است. خیلی ساده است؛ متقاضی به مرکز مراجعه می‌کند و تمام توضیحات را به او ارائه می‌کنند و نمونه را برای آزمایش می‌گیرند. بعد هم خیلی راحت می‌توانند عنوان کنند که نتیجه آزمایش، موفقیت‌آمیز نبوده و از روش‌های دیگری باید استفاده شود که یا بیمار قبول می‌کند یا نه. در هر صورت، متقاضی را به اتاق عمل فرستاده‌اند و هزینه آن را دریافت کرده‌اند که خودش سود زیادی برایشان به همراه دارد. هزینه آزمایش ها هم هست که به هرحال باید از سوی متقاضی پرداخت شود و در نهایت هم هیچ کمکی به او نمی‌شود. البته در حال حاضر تحقیقاتی در حال انجام است که از سلول‌های بنیادی خود فرد برای ترمیم پیاز موی او استفاده شود که هنوز در مرحله تحقیقات است.»
همه دوست دارند زیباتر به نظر برسند. مو فاکتور مهمی در زیبایی محسوب می‌شود. می‌گویند، سلامتی تاجی است بر سر افراد سالم که فقط آنها که بیمارند می‌توانند آن را ببینند. مو هم برای بعضی از کم موها یا بی‌موها همین حکم را دارد.
چند سال پیش بود که شبکه تلویزیونی دویچه وله آلمان خبری را به نقل از محققان اعلام کرد که مورد توجه قرار گرفت.
بر اساس نتایج به دست آمده از تحقیقات پژوهشگران، اعلام شد افرادی که دچار طاسی سر می‌شوند، آن را به چشم یک مشکل می‌نگرند. پژوهش‌های صورت گرفته همچنین نشان داد که برخی موی پر پشت سر را نشانه کمال جسمی می‌دانند و موی سر تأثیر بسزایی بر نوع نگاه دیگران به فرد دارد. همچنین مشخص شد مردانی که توجه ویژه‌ای به موی سر خود دارند، موی سر را نشان دهنده جوان بودن خود می‌دانند و ریختن موی سر مردان می‌تواند با مشکلات روانی آنان همراه شود.انتشار این خبر و اخبار مشابه، بسیاری از مردان را در سراسر جهان به فکر انداخت تا چاره‌ای برای سر کم مو یا بی‌موی خود بیندیشند. به نظر شما سود نشر چنین اخباری به جیب چه کسانی می‌رود؟
حالا درمان طاسی سر در سراسر جهان به صنعتی چند میلیون دلاری تبدیل شده است. حتی کشورهایی نظیر ترکیه، به عنوان مقاصدی ارزان برای گردشگری کاشت مو مطرح شدند تا عواید سالانه این کشورها را از صنعت گردشگری دوچندان کنند. ایران هم از قافله عقب نمانده. گرچه آمار دقیقی از تعداد عمل‌های کاشت مو در کشور وجود ندارد اما شواهد نشان می‌دهد که هر روز افراد بیشتری متقاضی کاشت مو می‌شوند با این تفاوت که ما خود مشتری کاشت مو شده‌ایم نه اینکه تبدیل به مقصد گردشگری کاشت مو شده باشیم. واقعیت این است آنقدر که ما نگران موهای خود هستیم به دندان‌هایمان فکر نمی‌کنیم. ما دوست داریم هرگز تاج پریشان شکن شکن از سرمان نیفتد.